Sommige reizen blijven je bij, niet omdat ze ver zijn of duur, maar omdat ze je meenemen naar een plek waar alles klopt.
De Gouden Trein in Noorwegen is zo’n reis. Niet alleen vanwege de uitzichten (die zijn trouwens ronduit absurd mooi), maar vooral vanwege het gevoel dat je krijgt als je daar zit — ergens midden tussen bergen die al miljoenen jaren bestaan, met verhalen die bijna net zo oud zijn.
De gouden trein door Noorwegen
Een treinrit door een levend sprookje
De Gouden Trein volgt de Rauma-spoorlijn, tussen het gezellige Åndalsnes en het kleine bergdorp Dombås. Slechts 71 kilometer. Dat is nog geen uurtje rijden op de snelweg, maar geloof me: hier wil je níet snel zijn.
Vanaf het moment dat de trein optrekt, word je omarmd door steile bergen, bossen die eruitzien alsof ze uit een fantasyfilm zijn geplukt, en die smaragdgroene Rauma-rivier die haast eigenwijs langs de rails meanders maakt.
Je ziet plekken die je normaal alleen op ansichtkaarten tegenkomt. Zoals:
- Trollveggen: een angstaanjagende wand van meer dan 1.700 meter hoog. Niet geschikt als je last hebt van hoogtevrees, zeg ik je eerlijk.
- Kyllingbrug: een brug die zo sierlijk over een diepe kloof springt dat je bijna zou vergeten dat mensen dit gebouwd hebben en geen magische wezens.
- En natuurlijk de Vermafossen, een waterval die eruitziet alsof de bergen zelf even moesten huilen.
Niet zomaar een treinrit
Vergeet de ouderwetse “ga zitten en kijk naar buiten”-treinervaring. Hier is alles doordacht. Aan boord vertellen gidsen (soms echte acteurs) je alles over de wilde trollenverhalen, de dramatische geschiedenis én over hoe bergen ontstaan zijn. Al moet je niet gek opkijken als je tussen de serieuze verhalen door een sappige anekdote hoort over die ene keer dat iemand zijn lunch door het hele rijtuig liet vliegen bij een scherpe bocht.
De sfeer aan boord? Ontspannen. Geen stijve bedoening. Grote ramen, comfortabele stoelen, en mensen die – net als jij – steeds hun telefoon pakken omdat het uitzicht nóg mooier is dan twee minuten geleden.
Op het hoogste punt, in het bergdorpje Bjorli, stopt de trein even. Je kunt dan een frisse neus halen (neem een trui mee, zelfs in juli!) en misschien een simpele, maar goddelijke kaneelbol scoren bij het kleine café daar.
Een gouden verhaal om nooit te vergeten
Waarom heet het de Gouden Trein? Omdat het verhaal erachter misschien nog indrukwekkender is dan het uitzicht.
In april 1940, terwijl Nazi-troepen Noorwegen binnenvielen, moesten de Noren razendsnel hun nationale goudreserves veiligstellen — een slordige 50 ton aan goud, verstopt in kisten en zakken.
Er begon een levensgevaarlijke race tegen de klok: vrachtwagens, treinen, schepen… alles wat kon rijden of varen werd ingezet.
Een van de spannendste stukken van die tocht liep precies over de Rauma-spoorlijn. Stel je voor: een trein vol goud, zwaar bewaakt, rijdend door deze bergen, terwijl Duitse vliegtuigen boven je cirkelen. Je hoeft geen geschiedenisfanaat te zijn om kippenvel te krijgen bij dat idee.
En ja, ze hebben het gered. Uiteindelijk belandde het goud veilig in Groot-Brittannië en later in Noord-Amerika. Dat goud hield de Noorse regering-in-ballingschap overeind. Zonder die gewaagde rit had Noorwegen er nu misschien heel anders uitgezien.
Aan boord vertellen ze dat verhaal alsof je er zelf bij bent. Geen saaie geschiedenisles, maar verhalen vol spanning, lef en ongelooflijke toevalligheden.
Bergen, rivieren en (misschien) een lynx
Los van het oorlogsverhaal is het landschap zelf een belevenis. Soms glijdt de trein langs rustige weilanden waar koeien staan te herkauwen alsof ze niets anders kennen dan adembenemende uitzichten.
Dan weer duik je een tunnel in, om er een seconde later uit te komen met een uitzicht zo mooi dat je bijna vergeet te ademen.
Met een beetje geluk spot je onderweg:
- Adelaars die boven de rivieren cirkelen,
- Rendieren die langzaam over open vlaktes trekken,
- En als je héél veel geluk hebt… een lynx die zich tussen de bomen verstopt.
De seizoenen veranderen alles: in de herfst kleurt de wereld vuurrood en feloranje. In de winter verandert het in een soort magische sneeuwbol. En in de lente klatert elk beekje als een bezetene van de smeltende sneeuw.
Praktische tips (die je echte vrienden ook zouden geven)
- Boek op tijd. Echt. Soms zijn de treinen vol voordat je überhaupt weet dat je naar Noorwegen wilt.
- Kleed je in laagjes. De zon kan je lekker voor de gek houden, maar de bergwind niet.
- Boek liever zelf je ticket dan via je cruiseschip. Scheelt je geld én je kunt zelf je tijden kiezen.
- Zorg voor een lege batterij op je telefoon. Grapje natuurlijk. Maar serieus: neem een powerbank mee. Je gaat veel meer foto’s maken dan je denkt.
Vanaf de cruisepier in Åndalsnes loop je trouwens in nog geen vijf minuten naar het station. Geen taxi nodig, gewoon lekker benen strekken.
Waarom je deze reis niet mag overslaan
De Gouden Trein is niet zomaar een treinreis. Het is een samensmelting van natuur, geschiedenis, spanning en pure verwondering. Een rit waarbij je misschien wat stiller wordt, omdat sommige plekken gewoon even alle woorden overbodig maken.
En zeg nou eerlijk: hoe vaak kun je zeggen dat je door een landschap bent gereisd waar trollen, verzetshelden en gouden schatten allemaal samenkomen?
