Pavel Durov en zijn genetisch testament
Stel je even voor: je groeit op, woont ergens in Buenos Aires, of in een klein dorpje in Bulgarije. Je weet dat je vader een anonieme spermadonor was. Tot je op je dertigste ineens hoort dat je recht hebt op een deel van een miljardenvermogen. Van de oprichter van Telegram, nota bene. Klinkt als een futuristische aflevering van Black Mirror, maar het is gewoon wat Pavel Durov van plan is.
De techmiljardair (voor wie hem niet kent: hij richtte Telegram op en woont al jaren als een soort digitale nomade in Dubai, zonder vaste nationaliteit of belastingplicht) heeft aangegeven dat hij zijn volledige fortuin – zo’n 17 miljard dollar – wil nalaten aan al zijn kinderen. En dat zijn er dus niet een stuk of vijf.
Durov’s DNA-dividend
‘DNA is genoeg’
Durov heeft zes biologische kinderen. Prima. Maar hij heeft ook via donatie meer dan 100 andere kinderen verwekt in minstens twaalf landen, en die – zegt hij – hebben net zo goed recht op zijn geld. “Ik wil verduidelijken dat ik geen onderscheid maak tussen mijn kinderen”, verklaart Doerov in het interview. “Het zijn allemaal mijn kinderen en ze zullen allemaal dezelfde rechten hebben.”
Het is een zinnetje dat ergens koel en berekenend klinkt, maar tegelijk ook op een bizarre manier eerlijk. Hij maakt geen onderscheid tussen kinderen die hij grootbrengt en kinderen die hij nooit zal ontmoeten.
Geen geld voor hun 18e verjaardag. Of 25e. Of 30e.
Belangrijk detail: de kinderen krijgen het geld niet meteen. Sterker nog, niemand krijgt ook maar een cent voor het jaar 2055. Dat is 30 jaar vanaf nu. Tegen die tijd is Durov vermoedelijk óf overleden, óf getransformeerd in een soort Russisch-Elon-Musk-avatar met een AI-hart en zonnebril zonder glazen. Wie zal het zeggen.
Maar serieus: Durov wil dat zijn kinderen leren overleven zonder geld. Hij ziet rijkdom als gevaarlijk voor jonge mensen – het maakt ze afhankelijk, lui, en slap.
Waarom dit plan? En waarom nu?
Er zit natuurlijk ook een andere kant aan dit verhaal. Durov ligt onder vuur in Frankrijk – daar loopt een onderzoek naar vermeende criminele activiteiten via Telegram, en laten we zeggen dat de Franse autoriteiten niet heel erg fan zijn van zijn hands-off houding als het gaat om contentmoderatie.
Misschien voelt hij de hete adem in zijn nek. Misschien is dit plan deels ook een strategische ‘just in case’-zet. Een veilige manier om zijn geld alvast te verspreiden voordat overheden of rechtbanken ermee vandoor gaan. Je weet het niet. Met Durov weet je sowieso zelden wat écht zijn motieven zijn.
Een erfenis, maar dan anders
Het is niet ongewoon dat miljardairs hun vermogen willen achterlaten aan iets groots – stichtingen, universiteiten, duurzame boerenprojecten in Oeganda. Maar Durov kiest voor een ander soort nalatenschap: genetisch. Hij verspreidt niet alleen zijn geld, maar ook zijn genen. Met opzet.
Of je het briljant vindt of megalomaan, dat is aan jou. Misschien is het beide. In elk geval zet hij ons aan het denken. Over wat een kind is, wat een ouder is, en hoe rijkdom verdeeld zou kunnen – of moeten – worden.
