De goudprijs rijst de pan uit. We hebben het niet over een procentje hier of daar, maar over een echte klim richting historische hoogtes. Waarom gebeurt dit nu? En belangrijker: houdt het op, of zijn we pas net begonnen? Tijd om het glanzende verhaal achter de cijfers te ontrafelen.
Goud blijft stijgen
Goud raakt een snaar. En de markt luistert.
Er is iets merkwaardigs aan de hand met goud. In een wereld waar aandelen op en neer stuiteren als een jojo, blijft goud stoïcijns omhoog kruipen. Inmiddels zitten we in april 2025, en de goudprijs heeft de kaap van $3.500 per ounce gerond alsof het niets is. Klinkt misschien als een droge marktfact, maar als je bedenkt dat dat edelmetaaltje al duizenden jaren wordt opgehemeld als ‘waardevaste haven’… dan voelt het ergens ook wel logisch.
Toch is het niet alleen de romantiek die goud omhoog drijft. Er zit een heel verhaal achter. Of beter: meerdere.
Trump. Uiteraard Trump.
Laat het aan Donald Trump over om weer olie op het vuur te gooien. Sinds zijn herverkiezing is het witte huis opnieuw een bron van… tja, wrijving. Zijn opmerkingen over het “onnodig onafhankelijke” gedrag van de Federal Reserve – en zijn nogal luidruchtige roep om renteverlagingen – hebben ervoor gezorgd dat beleggers spontaan hun dollars omwisselden voor iets dat wél stabiel aanvoelt. Goud dus.
Want stel je voor: een president die live op televisie de centrale bank belachelijk maakt. Zou jij dan je spaargeld op een spaarrekening zetten?
Inflatie. Maar niet zomaar inflatie.
Tuurlijk, we kennen inflatie. We zagen het allemaal aankomen na corona, toch? Maar nu… nu is het alsof het gewoon niet meer weggaat. In de VS tikte de inflatie begin dit jaar boven de 4,5%. De eurozone doet het ‘beter’, met 3,8%, maar dat is nog altijd flink boven de doelen. Als je elke keer dat je boodschappen doet denkt “hé, was dit niet goedkoper vorige maand?”, dan weet je dat je middenin zit.
En dus grijpen mensen terug naar wat ooit werkte. Zoals oma die haar gouden ketting in de kluis legde ‘voor later’. Goud. Want inflatie eet je geld op – tenzij je het parkeert in iets dat niet smelt onder economische druk.
Centrale banken? Die hamsteren goud.
Je weet dat het serieus is als centrale banken zich gedragen als mensen op Black Friday. Vooral China en Rusland zijn flink aan het inkopen. In het laatste kwartaal van 2024 alleen al kochten centrale banken wereldwijd 54% meer goud dan een jaar eerder. En nee, dat is geen typefout.
Waarom ze dat doen? Officieel: om hun reserves te diversifiëren. Officieus: omdat ze de dollar niet helemaal vertrouwen, zeker niet in een wereld waar geopolitiek bijna een bordspel lijkt te zijn geworden.
Spanningen op het wereldtoneel (of: chaos in meerdere bedrijven)
Er is oorlog in Oekraïne. Er is onrust in het Midden-Oosten. Er zijn woordenoorlogen tussen grootmachten, die zo nu en dan doorsijpelen naar sancties, importheffingen of plotselinge tariefverhogingen.
Wat er ook gebeurt: in tijden van onzekerheid gaan mensen terug naar wat tastbaar is. Iets fysieks. Iets dat je kunt oppoetsen, begraven of verkopen als het écht moet.
Rentestanden: de stilstaande klok die gelijk krijgt
Ooit leek het ondenkbaar dat rentes weer zouden dalen. Maar kijk nu: centrale banken worden toch weer nerveus. Want als alles duurder wordt, moet er ergens verlichting komen. En wat gebeurt er als de rente daalt? Juist, goud krijgt extra glans. Omdat het geen rente oplevert, is het alleen aantrekkelijk als andere dingen óók niks opleveren. En ja hoor, we zijn terug in dat scenario.
En dan nog iets: er is gewoon minder goud
Klinkt banaal, maar het aanbod is niet oneindig. Er worden geen nieuwe supermijnen gevonden, terwijl de vraag explodeert. En met centrale banken die ook nog meespelen, wordt het echt krap. Fysiek goud – niet ETF’s of papieren beloften – is gewoon moeilijker te vinden. Sommige juweliers in Dubai hebben al leveringsproblemen.
Wat zegt de glazen bol?
Volgens Goldman Sachs zou de prijs dit jaar richting de $3.700 kunnen gaan. UBS gokt op $3.600. En die zijn doorgaans niet van de wilde voorspellingen. Maar eerlijk: in een wereld waar niets meer ‘zeker’ voelt, is goud dat – bij gebrek aan beter – misschien nog het meest wél.
Tot slot
Wat begon als een stevige maar logische prijsstijging, lijkt nu meer op een langgerekte vlucht naar zekerheid. En je kunt mensen geen ongelijk geven. Of je nu belegger bent, centrale bankier of gewoon iemand die het nieuws volgt met een frons op het voorhoofd – goud voelt ineens weer logisch.
Misschien is het geen hype. Misschien is het gewoon instinct.
