Zuckerberg op zee: een jacht dat records breekt (maar niet op een goede manier)
Mark Zuckerberg, de man achter Facebook en CEO van Meta, heeft in slechts negen maanden tijd een indrukwekkende — of beter gezegd, schokkende — hoeveelheid diesel laten verbranden met zijn gloednieuwe megajacht Launchpad. We hebben het over meer dan twee miljoen liter brandstof, goed voor ruim 5.300 ton CO₂-uitstoot. En dat allemaal voor wat privéplezier op de oceaan.
Wat begon als een cadeautje aan zichzelf — een jacht van naar verluidt zo’n 300 miljoen dollar — is inmiddels uitgegroeid tot een drijvend symbool van klimaatdisbalans. Het schip ligt nu aan wal in La Ciotat, een Franse werf die meer op een spa voor superjachten lijkt dan een dok. Ja, zelfs boten van miljardairs hebben onderhoud nodig.
Zuckerbergs zomerspeeltje

Luxe boven alles
De 118 meter lange Launchpad is een varend vijfsterrenhotel. Ontworpen door Espen Øino, uitgerust met 13 gastencabines, een bemanning van 42 mensen, een helikopterplatform en zelfs een zogeheten “shadow vessel” (een aparte boot van 30 miljoen dollar voor extra spullen en personeel), laat deze drijvende villa weinig aan de verbeelding over.
Zuckerberg en zijn vrouw Priscilla Chan reisden met hun kinderen de hele wereld rond: van de fjorden van Noorwegen tot de zonovergoten kusten van Griekenland. Een bijzonder moment? Toen Zuckerberg per helikopter landde op het dek van zijn jacht in Noorwegen — speciaal in lijn met de strikte Noorse landingsregels. Over ironie gesproken: de regels gelden blijkbaar wél voor de helikopter, maar de enorme CO₂-uitstoot van het jacht zelf werd iets minder strikt bekeken.
Wat verbruikt dit monster eigenlijk?

Laten we eens wat getallen op een rij zetten volgens Voz Media
- 2.000.000+ liter diesel verbruikt sinds oktober 2024
- 5.300 ton CO₂-uitstoot – dat is net zoveel als 630 gezinsauto’s in een heel jaar
- Tijdens één trip van 4 dagen tussen Positano en Napels: 2.394 liter diesel en 6,2 ton CO₂
- Bij kruissnelheid: 1.165 gallon (ca. 4.400 liter) per uur aan diesel
Om het tastbaarder te maken: elke uur dat Launchpad over de oceaan glijdt, stoot het evenveel uit als een gemiddelde benzineauto die 160.000 kilometer aflegt. Dat is bijna vier keer de omtrek van de aarde.
Maar waarom doet het ertoe?
Dat een miljardair een jacht heeft, is op zich niets nieuws. Wat deze situatie anders maakt, is de context waarin het plaatsvindt. Terwijl overheden burgers aansporen om minder te vliegen, hun woning te isoleren en elektrisch te rijden, worden de oceanen doorkruist door privéjachten die qua uitstoot in een andere league spelen.
En ja, de hypocrisie valt op. Zeker als het gaat om iemand als Zuckerberg, die regelmatig praat over duurzaamheid, AI-oplossingen voor klimaatvraagstukken, en ‘de toekomst van de planeet’.
Wat is het verschil tussen een superjacht en een “gewoon” luxe jacht?
Een goede vraag. Superjachten (vaak langer dan 24 meter) zijn ontworpen voor lange, zelfstandige reizen en bieden alle denkbare luxe: bioscopen, zwembaden, submersibles, noem maar op. Daarboven heb je nog de gigajachten, zoals Launchpad. Deze hebben een volledig team aan boord, eigen beveiliging, en vaak ook een volgboot.
Een “normaal” luxe jacht — stel, een Sunseeker van 20 meter — verbruikt ook aardig wat diesel, maar we hebben het dan over 400 liter per uur, niet 4.400. Het verschil zit dus niet alleen in de grootte, maar vooral in de impact.
Is het eerlijk om miljardairs hierop aan te spreken?
Misschien. Misschien ook niet. Maar het feit dat deze uitstoot openbaar wordt gemaakt, zegt iets over hoe de publieke opinie verschuift. Vroeger waren dit soort extravagante boten vooral voer voor roddelbladen. Nu zijn ze steeds vaker onderwerp van milieudiscussies, beleid en activisme.
Zelfs het La Ciotat-dok waar Launchpad nu onderhoud krijgt, komt onder de loep te liggen. Hier werd eerder ook Jeff Bezos’ jacht ‘Koru’ geserviced — nog een miljardair met een zwak voor alles wat drijft én gigantisch is.
Wat kunnen we hieruit meenemen?
Niemand verwacht dat Mark Zuckerberg met een opvouwbare kano de wereld rondtrekt. Maar de disbalans wordt pijnlijk duidelijk: terwijl de meeste mensen worstelen met energiekosten, CO₂-heffingen of plastic scheiden, dobberen enkele techmiljardairs met hun drijvende paleizen over de planeet alsof er geen klimaatcrisis bestaat.
Misschien is dat de echte les van Launchpad: niet dat miljardairs jachten hebben, maar dat ze ermee doen wat ze willen — ongehinderd door regels waar wij wél aan moeten voldoen.