Er waait een gure wind door de wijnwereld. De wereldwijde vraag naar wijn daalt, consumenten drinken minder, en zelfs trouwe liefhebbers lijken iets nuchterder te zijn geworden. Toch is er één hoek van de markt die springlevend blijft: oude Bordeaux. Terwijl jonge jaargangen moeite hebben om kopers te vinden, worden de rijpe flessen – soms decennia oud – juist gretig opgejaagd op veilingen. En dat terwijl het ooit zo prestigieuze en futuristische systeem van en primeur Bordeaux z’n glans lijkt te verliezen.
Alles op een rijtje
Een generatie die andere wijnen wil
De verklaring is niet eenduidig. Neal Martin van Vinous schreef eerder dit jaar al dat de neergang van jonge Bordeaux vooral te maken heeft met prijs, maar ook met het logge systeem eromheen. Jonge wijnen uit Bordeaux worden in de lente als “futures” verkocht – nog voordat ze gebotteld zijn. Een gok, eigenlijk. Maar die gok nemen steeds minder mensen.
Amayès Aouli, wereldwijd hoofd van wijn en sterke drank bij veilinghuis Bonhams, ziet nog een andere oorzaak: smaakverandering. “Regio’s die bekendstaan om hun hogere alcoholpercentages zijn de grootste slachtoffers,” zegt hij. “Dat geldt ook voor traditioneel Bordeaux, vooral de jongere jaargangen.”
Hij merkt dat vooral de jongere generatie wegdrijft van de zware, rijke wijnen die ooit symbool stonden voor prestige en status. In de afgelopen anderhalf jaar is dat extra zichtbaar geworden. De vintages van na 2010 – ooit de parels van de Bordeauxmarkt – zijn hun glans aan het verliezen. “Deze wijnen zijn nog steeds gerespecteerd,” zegt Aouli, “maar ze krijgen minder biedingen en lagere gemiddelde prijzen dan vijf of tien jaar geleden.”
De markt voor jong Bordeaux droogt op
Nick Pegna, wereldwijd hoofd wijnen en sterke dranken bij Sotheby’s, bevestigt het beeld. Hij ziet weinig jonge Bordeaux langskomen op veilingen. “Ze worden simpelweg niet aangeboden,” zegt hij. En dat zegt veel: als er geen veilingaanbod is, betekent dat meestal dat kopers wegblijven.
Pegna vermoedt dat de verminderde aandacht voor de en primeur-releases ook de vraag naar jongere Bordeaux beïnvloedt. “Er is een domino-effect,” zegt hij. “Minder ophef over de nieuwe releases zorgt automatisch voor minder interesse in die jonge wijnen op de secundaire markt.”
Het is een soort ironie: de wijn die ooit symbool stond voor traditie en prestige, wordt nu door een nieuwe generatie overgeslagen – niet omdat ze slecht is, maar omdat ze te serieus, te zwaar, te oud voelt.
Oud Is weer goud
Aan de andere kant van de markt is het feest. Rijpe Bordeaux-flessen – die soms al dertig, veertig jaar oud zijn – gaan als warme broodjes over de veilingtafel. En vaak voor prijzen die ver boven de schatting uitkomen.
Pegna noemt verschillende voorbeelden uit recente Sotheby’s-veilingen. In september gingen zes magnums Château Latour 1982, geschat tussen £17.000 en £20.000, uiteindelijk voor £30.000 van de hand. En zes magnums Petrus 1989, met een schatting tot $50.000, werden verkocht voor maar liefst $60.000. Zelfs een enkele magnum Mouton Rothschild 1982 bracht in Hongkong HK$30.000 op – bijna dubbel de verwachte prijs.
“Er is een duidelijke toename in interesse voor oudere Bordeaux,” zegt Pegna. “We hebben de afgelopen maanden meerdere veilingen gehad waarin Bordeaux de hoofdrol speelde, en de vraag was enorm.”
Bordeaux: Het onwankelbare fundament van de wijnwereld
Charles Antin, veilingmeester bij Zachys in New York, ziet het al jaren gebeuren. “Bordeaux is de ruggengraat van de wijnveilingmarkt, eigenlijk al sinds de 18e eeuw,” zegt hij. En hoewel de echte topflessen – zoals Cheval Blanc 1947 of Lafite 1870 – de krantenkoppen halen, is het volgens hem juist de ‘gewone zeldzaamheid’ die de markt stabiel houdt.
“De klassiekers van 1982, 1990 of 2000 zijn de stabiele pijlers van het veilingverkeer,” legt hij uit. “De extreem zeldzame Bourgognes stijgen eindeloos in prijs, maar de ‘blue-chip’ Bordeaux behoudt haar waarde op de lange termijn. Dat maakt het aantrekkelijk om te kopen, te bewaren, en – uiteindelijk – te drinken.”
Antin ziet de belangstelling voor klassieke Bordeaux de afgelopen tien jaar gestaag toenemen. De laatste twee jaar zelfs opvallend sterk.
De magie van herkomst en geschiedenis
Een van de meest spraakmakende veilingen van dit jaar was die van de privécollectie van Jacqueline de Rothschild Piatigorsky. De resultaten waren ronduit spectaculair. Een magnum Lafite Rothschild 1870, met een verwachte opbrengst van $50.000 tot $70.000, ging voor $387.500 van de hand. En zes flessen Château Giscours 1875 – geschat op slechts $4.000 tot $6.000 – brachten uiteindelijk $106.250 op.
Antin glimlacht als hij eraan terugdenkt. “Er is absoluut een markt voor rijpe Bordeaux, vooral als de herkomst bijzonder is.”
Maar wat hem vooral opviel, was dat zelfs de niet-premiers crus uitzonderlijk goed presteerden. Wijnen van huizen als Château Branaire-Ducru en Château Brane-Cantenac – respectievelijk vierde en tweede groeiers – haalden prijzen waar niemand op had gerekend. Een zestal flessen Branaire-Ducru uit 1899, met een maximumschatting van $3.000, ging voor $23.750 weg. En drie flessen Brane-Cantenac uit datzelfde jaar haalden $32.500, terwijl de bovenste schatting slechts $4.600 was.
Geduld en tijd: De sleutel tot wijnplezier
Toch, zegt Antin, moet je de jonge Bordeaux niet volledig afschrijven. “Het is een kwestie van tijd,” benadrukt hij. “Voor de gemiddelde wijnverzamelaar lijken jaargangen van 2010 en later nog lichtjaren verwijderd van drinkrijpheid.”
Hij voegt er met een knipoog aan toe: “Het is vaak slimmer om iemand anders die wijnen te laten opslaan – en ze in 2030 gewoon te kopen, wanneer je ze écht wilt drinken.”
Het is een les die elke wijnliefhebber kent: sommige dingen hebben tijd nodig. Bordeaux is daar misschien wel het ultieme voorbeeld van. De jonge flessen wachten geduldig in de kelders, terwijl hun oudere broers op veilingen records breken. En ergens, tussen die twee uitersten in, leeft de ziel van Bordeaux voort – complex, mysterieus, en altijd een beetje ongrijpbaar.
Veelgestelde Vragen (FAQ)
Waarom doet jonge Bordeaux het momenteel slecht?
Consumenten verschuiven naar lichtere, frissere wijnen. Jonge Bordeaux is vaak krachtig en alcoholrijk, wat minder aansluit bij de huidige smaakvoorkeuren. Ook het en primeur-systeem – waarbij wijn als toekomstig product wordt verkocht – is minder populair geworden.
Welke jaargangen van Bordeaux doen het goed op veilingen?
Vooral de oudere jaargangen van 1982, 1990 en 2000 blijven gewild. Deze wijnen hebben bewezen dat ze niet alleen goed rijpen, maar ook hun waarde behouden of zelfs stijgen.
Is Bordeaux nog steeds een goede investering?
Ja, vooral rijpe flessen met een sterke herkomst en goede reputatie. Terwijl sommige nieuwe regio’s pieken en dalen, blijft Bordeaux op de lange termijn stabiel.
Wat betekent ‘en primeur’?
Dat is een systeem waarbij wijn nog voor de botteling wordt verkocht, vaak direct na de oogst. Kopers hopen daarmee op lagere prijzen en een zekere exclusiviteit, maar de interesse neemt af.
Zal de jonge Bordeaux ooit weer populair worden?
Waarschijnlijk wel. Wijntrends bewegen in golven. Over tien of twintig jaar kan juist die krachtige, traditionele stijl weer helemaal terugkomen – zeker als nieuwe generaties op zoek gaan naar authenticiteit en traditie.
