Mark Nuvelstijn, het nette gezicht van cryptobeurs Bitvavo, is opgestapt. De reden? Een foute vriend, een zak geld, en keuzes waar hij liever níét op wordt afgerekend. De man die zich jarenlang inzette voor transparantie en regulering in de wilde wereld van crypto, bleek in zijn vrije tijd een stuk minder strak in de leer.
De val van de cryptoprins

Wat begon met een paar ton, eindigde in een stille val
Zijn persverklaring is bijna klinisch: hij wil Bitvavo niet belasten met een kwestie uit het verleden rondom zijn privébeleggingen. Klinkt nobel. Maar ondertussen hangt er een geur van voorkennis, witwasontwijking en een dubieuze zakenpartner om hem heen waar geen luchtverfrisser tegenop kan.
Want ja, het draait allemaal om Max R., een man die zichzelf verkocht als ‘wonderbelegger’. En Nuvelstijn? Die trapte erin. Of… wilde erin trappen.
Opgevoed met financiële degelijkheid, groot geworden op bier en bitcoins
Het contrast is groot. Nuvelstijn (geboren in 1992) komt uit een warm gezin in Leeuwarden. Beide ouders werkten bij ING — financiële degelijkheid met een koffieautomaat. In een podcast vertelt hij dat hij veel vrijheid kreeg. Niet van dat strakke ouderlijke toezicht, meer: “Ga maar op je bek, dan leer je ervan.” En dat deed hij. Soms letterlijk. Soms figuurlijk, met zijn eerste beleggingen — gefinancierd met studiefinanciering. (“Ik weet dat DUO dat niet zo leuk vindt, maar ja…”)
‘Mijn eerste jaar had ik de bachelor bedrijfskunde gedaan, waar ik eigenlijk had gehoopt dat je klaargestoomd zou worden om ondernemer te worden. Ik kwam erachter dat je twaalf verschillende vakken hebt die allemaal over een ander onderwerp gaan en dat je na die tijd eigenlijk nog net niks weet.’
Bitvavo: van jongensdroom tot miljoenenbedrijf
In 2018 kwam het moment. Hij ruilde zijn goedbetaalde maar nogal corporate baan bij Loyens & Loeff in voor een sprong in het diepe: Bitvavo. Samen met twee schoolvrienden, Jelle en Tim — allebei techneuten met een voorliefde voor code en chaos — bouwde hij aan een platform dat crypto en toezicht met elkaar moest verzoenen. Niet de makkelijkste combinatie.
Toch lukte het. Bitvavo werd de brave jongen van de klas. Geen schimmige brievenbusfirma op de Seychellen, maar een bedrijf met DNB-registratie, KNVB-sponsoring, en een klantenservice die niet alleen bestond uit een chatbot en hoop.

De timing was perfect. Bitcoin explodeerde, mensen zochten een betrouwbare partij, en Bitvavo stond klaar met open armen. Binnen no-time verhandelde het platform honderden miljoenen per dag. In 2021 tikte de winst 139 miljoen aan. Nuvelstijn en zijn compagnons keerden zichzelf een dividend uit van 110 miljoen. Per stuk. Quote zette ze op de lijst van jonge miljonairs. Het was gebeurd.
Dan komt Max. Max met zijn gouden praatjes.
Maar geld moet rollen. En Nuvelstijn, inmiddels financieel onafhankelijk, zocht een manier om zijn vermogen te laten renderen. Enter Max R., een gladde prater die via-via bekend stond als iemand die ‘dingen kon regelen’. Rendement tot 25 procent. Klinkt te mooi om waar te zijn — en dat was het ook.
Wat begon met een paar ton groeide uit tot een persoonlijke investering van bijna 13 miljoen euro. Niet via de voordeur, overigens. Nee, via omwegen. Opgeknipte bedragen, rekeningen van derden, zelfs een notaris die ‘toevallig’ meehielp met het doorsluizen van miljoenen. En dat allemaal onder de radar, want je weet maar nooit met die antiwitwasregels.
Het is ironisch: de man die Bitvavo opzette als toonbeeld van transparantie, stond zelf appjes te sturen over hoe geld het beste kon worden verpakt. Alsof je een biefstuk in cadeaupapier wikkelt en hoopt dat niemand het ruikt.
Terwijl Bitvavo brandjes blust, brandt zijn geld op
En dan klapt in 2022 het kaartenhuis van FTX in elkaar. Genesis volgt. Bitvavo heeft daar 280 miljoen aan klantengeld uitstaan. Paniek. Crisisberaad. Terugbetalingsbeloftes. Maar een deel van Nuvelstijns vermogen — dat zou moeten helpen de klap op te vangen — zit nog steeds bij Max.
Die begint op dat moment ineens moeilijk te doen. Neemt zijn telefoon minder vaak op. Verplaatst afspraken. Stelt terugbetaling uit. Typisch. Nuvelstijn stelt zelfs voor om het geld via Bitvavo te laten terugstorten. Misschien dat compliance dan niet moeilijk doet. Spoiler: dat plan sneuvelt. En het geld? Nooit meer gezien.
De situatie wordt zo gespannen dat Nuvelstijn, normaal bedachtzaam en beheerst, in appjes begint te dreigen. Met geweld. Wat er precies staat, is niet duidelijk — maar het is genoeg om je af te vragen wie hier nu eigenlijk wie probeerde te bespelen.
En dan valt het doek
Max R. wordt in 2024 veroordeeld: zestien maanden cel voor het aanbieden van illegale beleggingsdiensten en valsheid in geschrifte. Een ordinaire Ponzifraude, zo blijkt. Gewoon ouderwets geld van de een gebruiken om de ander af te betalen — totdat het op is. En dat ging snel.
In de nasleep duiken meer details op. Over hoe Max en Mark hun verklaringen op elkaar afstemden. Over voorkennisdeals. Over WhatsApp-plannen met notarissen. En hoe Mark — die het echt allemaal had kunnen weten — tóch instapte. Omdat het even goed voelde. Omdat hij dacht dat hij slimmer was dan de rest.
En Bitvavo?
Gek genoeg blijft het bedrijf overeind. De cryptomarkt herstelt, mede dankzij bizarre Amerikaanse steun van — jawel — Donald Trump. Bitvavo draait weer als een tierelier. Meer dan 300 miljoen omzet, meer dan 100 miljard aan handelsvolume. Klanten keren terug.
Maar het gezicht is weg. Mark Nuvelstijn is geen ceo meer. Wel nog steeds aandeelhouder, overigens. Het contrast met Max R., die in totaal 26 miljoen bij mensen lospeuterde en nu zijn tijd uitzit, is pijnlijk. De een had alles, verloor veel. De ander had niets, en hield niets over.
Tja. Wat blijft er over? Misschien gewoon een les. Over mensen. Over hoe dun het laagje vernis kan zijn, ook bij de meest ‘nette’ ondernemers. En hoe snel je je eigen principes vergeet als het geld je om de oren vliegt.