De verkoop van een superjacht klinkt meestal als een champagneverhaal. Een elegante transactie, een handtekening op marmeren tafels, een glimlach van koper en verkoper. Maar bij de Alfa Nero, een 81 meter lang drijvend paleis gebouwd door de Nederlandse werf Oceanco, liep alles anders. Dit schip belandde in een juridisch moeras dat zelfs voor de Cariben plakkerig aanvoelde. Wat begon als een symbool van rijkdom en macht eindigde in een soort soap waarin advocaten de hoofdrol speelden en de miljoenen door de vingers gleden.
Superjacht Alfa Nero
Een verlaten jacht en een eilandstaat die genoeg had
Februari 2022. De Alfa Nero lag daar maar, verlaten in de haven van Antigua en Barbuda. Geen eigenaar die zich meldde, geen bemanning die de ramen poetste of de motor liet draaien. Een jacht van deze klasse onbeheerd achterlaten is alsof je een Ferrari midden op de snelweg parkeert en de sleutels erin laat liggen. Het voelde bijna surrealistisch.
De eilandstaat besloot dat het welletjes was. Ze wilden laten zien dat ook kleine landen hun tanden kunnen laten zien, zeker wanneer luxe speeltuigen van miljardairs zomaar het uitzicht verpesten. Dus: inbeslagname. En wat volgde was een juridische thriller die twee jaar lang voortsleepte. Rechtszaken, bezwaren, claims van wie er eigenlijk recht op had… Het was bijna makkelijker geweest als Netflix er direct een serie van had gemaakt.
Een mislukte veiling en een koopje van formaat
Na veel gesteggel probeerde de overheid het jacht te veilen. Dat liep op z’n zachtst gezegd niet soepel. Er waren geïnteresseerden, maar niemand leek zin te hebben in de juridische rompslomp die als een donkere wolk boven de Alfa Nero hing. Uiteindelijk werd het jacht tóch verkocht, maar tegen een prijs die in de wereld van superjachten bijna lachwekkend laag te noemen is.
De marktwaarde? Naar schatting €115 miljoen. De verkoopprijs? Een ‘schamele’ $40 miljoen. Voor gewone stervelingen ondenkbaar, maar in de wereld van de ultrarijken is het verschil van 75 miljoen soms gewoon wat wisselgeld dat je terugvindt tussen de kussens van de jachtsofa. Er werd gelachen, gefluisterd en gespeculeerd: was dit een koopje of juist een tikkende tijdbom?
Het jacht zelf: Alfa Nero in volle glorie
Voor wie het jacht niet kent: de Alfa Nero is geen bootje dat je even meeneemt voor een middagje varen. Het is een drijvend resort. 81 meter lang, met zwembaden, luxe suites, een dansvloer en ruimtes waar de meeste hotels jaloers op zouden zijn. Het schip heeft die typische uitstraling van iets dat groter, mooier en exclusiever is dan wat je eigenlijk nodig hebt. Want ja, wie ‘heeft’ er nou écht een superjacht nodig?
De nieuwe eigenaar en zijn plannen
De kersverse eigenaar lijkt echter vastberaden. Het schip wordt opgepoetst, gerenoveerd en weer in de vaart gebracht. Niet alleen voor eigen plezier, maar vooral om er flink geld mee te verdienen. Het plan is duidelijk: de Alfa Nero moet gaan schitteren op de chartermarkt. Voor een bedrag van ongeveer €812.000 per week kunnen de superrijken het jacht huren. Een astronomisch bedrag, maar in deze kringen gewoon een post op de creditcard.
De grote comeback is gepland voor december, tijdens de prestigieuze Antigua Yacht Show. Daar zullen makelaars, miljardairs en dagdromers zich vergapen aan de glanzende lijnen en het vernieuwde interieur. Daarna wacht een seizoen vol Caribische avonturen en Bahamaanse zonsondergangen. En wanneer de zomer van 2025 aanbreekt? Dan keert de Alfa Nero terug naar de Middellandse Zee, het favoriete toneel van de jetset. Van Saint-Tropez tot Capri: overal zal het jacht weer pronken.
Een verhaal vol ironie
Wat dit verhaal zo bijzonder maakt, is de ironie. Een jacht dat ooit symbool stond voor onschendbare luxe, lag opeens te verrotten in een haven. Juridische ruzies, politieke belangen en financiële onzekerheid veranderden een droomschip in een hoofdpijndossier. En toch – of misschien juist daardoor – krijgt het nu een tweede leven. Misschien nog wel grootser dan ooit.
Het zegt ook iets over de wereld van de ultrarijken. Waar wij maanden sparen voor een vakantie, schuiven zij acht ton per week af voor een weekje varen. Waar een eilandstaat moet vechten om respect en inkomsten, is een superjacht soms niet meer dan een speeltje dat men zonder pardon achterlaat.
Tot slot
De Alfa Nero is terug, of beter gezegd: bijna terug. Een verhaal dat begon als een nachtmerrie voor Antigua en Barbuda eindigt misschien als een succes voor de nieuwe eigenaar. En eerlijk? Ergens is het ook gewoon een prachtig toneelstuk. Want superjachten zijn meer dan boten. Het zijn symbolen van macht, geld, en soms van menselijke dwaasheid. De Alfa Nero heeft dat alles – in overdaad.
