Luxe anno 2025: statussymbool of illusie?
Er was een tijd dat luxe eenvoudig te herkennen was. Een leren tas van Gucci, een horloge dat je pensioen waard was, of sneakers waarvoor je een maand moest werken. Daarmee liet je zien dat je het “gemaakt” had. Maar anno 2025 werkt het anders. Tegenwoordig kan iemand met een namaak-riem en een filtertje op Instagram net zoveel likes krijgen als iemand met de echte deal.
Luxe is niet langer puur tastbaar, het is vooral een projectie. En in die wereld lijkt nep-luxe – vaak rechtstreeks uit China besteld – het nieuwe normaal te zijn geworden.
Nep is het nieuwe luxe
De harde cijfers achter de namaakindustrie
De handel in vervalste goederen is geen marginaal verschijnsel meer, maar een industrie van formaat. In een rapport van de OECD werd berekend dat in 2019 zo’n 2,5% van alle wereldhandel uit namaak bestond. Dat komt neer op ongeveer $464 miljard.
Voor de Europese Unie zijn de cijfers nog schokkender: volgens de EUIPO ging in datzelfde jaar bijna €119 miljard, oftewel 5,8% van alle importen, om in nepgoederen.
En het gaat door. In 2021 werd de wereldwijde waarde al geschat op $467 miljard, zo blijkt uit een gezamenlijke studie van de OECD en EUIPO. Sommige voorspellingen zijn nog extremer: tegen 2030 zou de namaakindustrie kunnen uitgroeien tot een omvang van €1,67 biljoen, aldus onderzoek dat breed wordt aangehaald. Dat is groter dan de hele economie van Spanje.
Gucci: van luxemerk tot kopie-icoon
Gucci is niet zomaar een merk; het is een cultureel fenomeen. Maar met die status komt ook een prijs. Volgens een analyse van TheIndustry.fashion is Gucci het meest vervalste luxemerk op TikTok. Alleen al hashtags over nep-Gucci hebben 13,6 miljoen views.
Dat betekent dat Gucci niet alleen het gezicht is van luxe, maar ook van nep-luxe. Hun dubbele G’s duiken overal op: in high-end boetieks, maar net zo goed in obscure loodsen in Shenzhen. En cynisch genoeg: hoe meer kopieën er circuleren, hoe meer de merknaam in ons collectieve geheugen blijft hangen. Gratis reclame, al zullen ze dat natuurlijk nooit toegeven.
AliExpress: de nieuwe Bijenkorf (met gratis verzending)
Wie luxe wil zonder de prijs te betalen, komt al snel uit bij de Chinese webshop. Het platform staat vol met “Guccci”-tassen, “Balanciaga”-schoenen en “Pradaa”-riemen. Voor een paar tientjes heb je een tas die, mits goed in beeld gebracht, nauwelijks van echt te onderscheiden is.
Want.nl schreef er al eens over: Het is een goudmijn voor wie de uitstraling wil, maar niet de rekening. En consumentenorganisaties waarschuwen dat nep-artikelen daar makkelijker te vinden zijn dan ooit. Zoals ITigic stelt: “De trucs om nep van echt te onderscheiden zijn schaars, want de markt speelt handig in op de illusie.”
Ik sprak laatst een student die trots zijn nieuwe “Gucci”-riem liet zien. Hij zei lachend: “Tuurlijk is ‘ie nep. Maar wie verwacht dat ik voor € 500 een echte koop?”
En daar zit het punt. Luxe draait steeds minder om bezit en steeds meer om momenten.
Waarom nep wint van echt
De populariteit van nep-luxe is makkelijk te begrijpen:
- Prijs – Voor de prijs van één echte tas koop je twintig neppers.
- Social media-cultuur – Op Instagram gaat het niet om echtheid, maar om uitstraling. Een nep-riem met een filter scoort net zo goed.
- Generatiekloof – Uit EU-onderzoek blijkt dat 52% van de 15- tot 24-jarigen in 2022 namaak kocht, en 37% wist dat het nep was (EUIPO-data via Wikipedia). Voor veel jongeren is het gewoon een slimme keuze.
- Snelheid van mode – Tegen de tijd dat je hebt gespaard voor die échte tas, is hij alweer uit de mode.
De donkere kant die vaak genegeerd wordt
Het is verleidelijk om nep-luxe af te doen als onschuldig, maar er zijn serieuze risico’s:
- Producten zijn vaak van slechte kwaliteit en soms gevaarlijk, vooral cosmetica of elektronica.
- De economie loopt miljarden mis aan belastinginkomsten en banen.
- En de merken zelf? Zij doen alsof ze slachtoffers zijn, maar profiteren indirect mee van de aandacht. Elke nep-Gucci is uiteindelijk wél een herinnering aan hun logo.
In een analyse van Corsearch wordt benadrukt dat namaak niet alleen economische schade veroorzaakt, maar ook directe risico’s oplevert voor consumenten.
Hoe herken je nep-Gucci?
Voor de puristen, hier een paar praktische tips:
- Check het logo – Bij Gucci is de linker G naar rechts gericht, de rechter naar links. Veel neppers gaan hier de mist in (FabMagazine).
- Vakmanschap – Echt leer ruikt anders en stiknaden zijn strak. Nep is vaak rafelig of onnatuurlijk glad.
- Authenticiteitspapieren – Echte Gucci’s hebben een “Controllato”-kaart, Firenze-boekje en tegenwoordig een QR-code. QRTiger legt uit hoe die werken.
- Prijs – Een Gucci voor € 39,95? Dan weet je al genoeg.
De cynische conclusie
Namaak Gucci is méér dan een goedkope gimmick. Het is een spiegel voor onze tijd. Een tijd waarin authenticiteit ondergeschikt is aan beleving, en waar een tas niet per se van leer hoeft te zijn zolang hij maar goed oogt in een selfie.
Gucci mag dan de kroon dragen als meest vervalste merk, het is óók het meest begeerde merk. En zolang verlangen belangrijker is dan waarheid, blijft nep-luxe winnen. Misschien is dat wel de ultieme ironie: nep is tegenwoordig soms eerlijker dan echt.
