Obesitas is uitgegroeid tot een wereldwijde epidemie – en Big Pharma ruikt zijn kans. Wat ooit werd gezien als een individueel lifestyleprobleem, is nu een strategische groeimarkt van formaat. Met medicijnen als Wegovy, Ozempic en Zepbound proberen farmareuzen niet alleen kilo’s, maar ook miljarden binnen te halen. De race om de GLP-1-markt is losgebarsten, en die gaat veel verder dan afvallen alleen.
De kilo-knallers van Wall Street
Van gênant probleem naar miljardenbusiness
Eerlijk is eerlijk: tien jaar geleden spraken mensen liever niet over obesitas. Het was iets gênants. Een “eigen schuld, dikke bult”-kwestie, letterlijk. Maar de tijden zijn veranderd. En hoe. In de vergaderzalen van farmareuzen is obesitas inmiddels hét hoofdgerecht. Niet alleen medisch, maar ook economisch. En laten we eerlijk zijn — als er ergens geld te verdienen valt, dan ruikt Big Pharma het als een haai bloed in het water.
In 2022 was de wereldwijde markt voor afslankmedicatie nog zo’n $6 miljard waard. Nu wordt voorspeld dat we binnen een paar jaar — vóór 2030 — boven de $100 miljard gaan uitkomen. En nee, dat is geen typefout.
De medicijnen die je honger afnemen (en je aandelen laten stijgen)
De sterren van dit verhaal zijn GLP-1 agonisten. Klinkt technisch, is het ook, maar het komt hierop neer: deze medicijnen bootsen een lichaamseigen hormoon na dat je eetlust remt en je bloedsuiker stabiliseert. Je raakt sneller vol, eet minder en – jawel – valt af. Soms tot wel 22% van je lichaamsgewicht. Niet voor niets noemt men het weleens “chirurgie in een spuitje”.
Er zijn twee hoofdrolspelers. Aan de ene kant heb je Novo Nordisk met Ozempic en Wegovy – zij waren de pioniers. Aan de andere kant heb je Eli Lilly, de uitdager, die met Mounjaro en Zepbound indrukwekkendere resultaten laat zien. Lilly’s medicijn laat mensen gemiddeld 5 tot 7 procent méér afvallen dan Wegovy. In de farmawereld is dat geen verschil, dat is een revolutie.
Novo Nordisk: veel vraag, te weinig naalden
Novo Nordisk is zo’n typisch voorbeeld van een trage reus. Alles goed geregeld, sterke infrastructuur, jarenlang voorsprong… en dan toch ingehaald worden. Ze produceren hun medicijnen grotendeels zelf – een voordeel, zou je denken. Maar nu ze de vraag nauwelijks bij kunnen benen, blijkt het ook een beperking.
In sommige landen zijn patiënten maandenlang aan het wachten op hun injectie. De druk neemt toe. Verzekeraars willen lagere prijzen. Overheden beginnen zich ermee te bemoeien. En ondertussen staat concurrent Eli Lilly te trappelen met een pilvorm die alles op zijn kop zou kunnen zetten.
Eli Lilly: tech-glans in een witte jas
Lilly is alles wat Novo niet is: snel, gedurfd en een tikje sexy. Ze worden op de beurs soms zelfs in één adem genoemd met techbedrijven. Denk: farmacie meets Silicon Valley. Hun GLP-1 middel tirzepatide (kom maar op met dat scrabblewoord) doet het fenomenaal goed, en ze zetten in op bredere toepassingen zoals Alzheimer en kanker.
Maar ook hier zit een addertje onder het gras. De beurskoers van Lilly is torenhoog – sommigen zeggen té hoog. Als de Amerikaanse overheid besluit om in te grijpen in de medicijnprijzen, zoals via de Inflation Reduction Act, kan dat feestje zomaar over zijn.
Biotechbedrijven: kleine jongens, grote dromen
En dan heb je nog de kleintjes. Biotechspelers als Viking Therapeutics en Structure Therapeutics. Viking werkt aan een orale GLP-1 pil en zag zijn aandelenkoers verdubbelen, tripleren – op een bepaald moment zelfs +150%. Analisten smullen ervan. Maar ja, je hoeft maar één tegenvaller in de klinische trials te hebben en het sprookje verandert in een nachtmerrie.
Pfizer deed ook een gooi, maar moest het project staken wegens leverproblemen. Fijn, zo’n reality check.
Overheden kijken mee. En niet vriendelijk.
Het is logisch dat overheden zich ermee bemoeien. Als miljoenen mensen afhankelijk worden van dure medicijnen – soms wel €300 per maand – dan komt vanzelf de vraag: wie gaat dat betalen? In Nederland wordt Wegovy alleen vergoed bij een BMI van boven de 30, en zelfs dan alleen als er nog een aandoening bijkomt. In Duitsland zijn de regels net zo streng.
Bovendien lopen patenten ooit af. Vanaf 2031 mogen generieke fabrikanten zoals Teva en Sandoz aan de slag met eigen versies. Dat betekent druk op de marges. En het feest is pas net begonnen.
GLP-1 is méér dan afvallen
Wat veel mensen niet weten, is dat GLP-1 medicijnen ook hoop bieden voor andere ziektes. Denk aan leververvetting (NASH), verslavingen, PCOS, zelfs Alzheimer. Als dat allemaal uitkomt – en eerlijk is eerlijk, dat weet nog niemand – dan zou dit wel eens de grootste medische doorbraak sinds statines kunnen worden.
Voor beleggers: een droom of een zeepbel?
De markt voor GLP-1 is een speeltuin voor beleggers. Maar niet zonder risico’s. Koersen bewegen hard, verwachtingen zijn hoog, en de realiteit van klinische data is zelden zwart-wit.
| Speler | Wat maakt ze interessant? | En wat kan er misgaan? |
|---|---|---|
| Novo Nordisk | Marktleider, bekend merk | Productiebeperkingen, prijsdruk |
| Eli Lilly | Superieur middel, sterke R&D | Overheidsbemoeienis, overwaardering |
| Biotechspelers | Grote belofte, overnamekans | Hoge risico’s bij tegenslagen |
Tot slot
Er zijn weinig industrieën zo fascinerend én zo meedogenloos als farma. Nu afslankmedicatie van niche naar mainstream is geschoven, staat er meer op het spel dan ooit. Overheden, beleggers, patiënten – iedereen kijkt mee.
GLP-1 middelen zijn geen hype. Ze zijn een structurele verschuiving in hoe we naar gezondheid, ziekte én zorgkosten kijken. Maar het blijft farma. Vandaag win je de markt, morgen lig je eruit.
En ergens, in een lab in Boston of Bangalore, werkt een jonge onderzoeker aan het volgende molecuul dat alles op zijn kop zet.
